دو توطئه از پیش طراحی شده!

در نخستین ساعات صبح روز چهارشنبه، لباس‌شخصی‌ها و اطلاعاتی‌های خامنه‌ای طرح را آغاز کردند. عده‌یی در بستر زاینده‌رود اصفهان، جایی که بیش از دو هفته کانون ایستادگی کشاورزان و مردم برای آب و آزادی است؛ عده‌یی دیگر در شهرکرد، کانونی دیگر که برای ستاندن حق زندگی و آب از یغماگران به اصفهان پیوست.

در اصفهان عده‌یی چماقدار، اوباش لباس‌شخصی یکباره به محل تحصن کشاورزان ریختند؛ پلاکاردها را تخریب کردند و تلاش کردند چادرهای متحصنان را پایین بکشند. اما کشاورزان با آنها درگیر شدند و با روحیهٔ تهاجمی، مزدوران را پس زدند. هدف خامنه‌ای روشن بود؛ آزمون این‌که آیا می‌تواند با چماقداری و ایجاد رعب و وحشت، این بحران خطرناک روی میز نظام، یعنی کانون ایستادگی اصفهان را جمع کند؟ این همان روش قدیمی و معمول است که خمینی در فاز سیاسی، در نخستین سالهای پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی بارها علیه دفاتر مجاهدین و میزهای کتاب و نشریه فروشی آنها بکار می‌برد. اما در همان زمان هم با سد محکم ارادهٔ میلیشیای مجاهد خلق روبه‌رو می‌شد و هیچگاه نتوانست با روش چماقداری و جا زدن اوباش چماقدار خود به نام مردم، مجاهدین را از صحنه خارج کند و مجبور می‌شد با کنار زدن نقاب از چهرهٔ خود، پاسداران اونیفورم‌پوش و رسمی را به صحنه بیاورد. اکنون نیز خامنه‌ای با همان روحیهٔ مقاومت روبه‌رو شد که طی ۴دههٔ گذشته میان اقشار مردم ایران گسترش یافته و فهمید با چماقداری کاری از پیش نمی‌برد.



توطئهٔ دوم خامنه‌ای در شهرکرد بود. این بار ولی‌فقیه نیروهایش را از صبح زود به صحنه فرستاد تا جلوتر از مردم، تریبون را به‌دست بگیرند و با تحریف خیزش مردم، تلاش کنند زیر پرچم نظام و عکس و عنوان خامنه‌ای جنایتکار و رئیسی جلاد شعارها را در حد صنفی نگه دارند اما خشم عظیم ناشی از ۴۳سال ظلم و غارت حق حیات و حق آزادی، واقعیتی آن‌چنان بزرگ است که جایی برای این ترفندها و توطئه‌ها باقی نمی‌گذارد. از این رو تنها ساعتی بعد جوانان، برنو به‌دست وارد صحنه شدند و هزاران نفر از مردم شعار می‌دادند: «ما مردمان جنگیم بجنگ تا بجنگیم»، «دولت خودش مافیاست و مرگ بر مافیا»، «بختیاری می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد» و «وای اگر بختیاری برنو به‌دست بگیرد».

اکنون با شکست چماقداری و توطئهٔ تحریف، خلیفهٔ ارتجاع بر سر یک دوراهی مرگبار قرار گرفته است. یا باید با نیروی انبوه مزدوران سرکوبگر خود، به‌طور علنی دست به سرکوب بزند؛ یا باید کماکان دندان روی جگر بگذارد.

اگر سرکوب کند، پیآمد آن برایش بسیار خطرناک است و همان‌طور که کشاورزان روزهای گذشته هشدار دادند: اگر با نیروی انتظامی و گارد ویژه بیایید، یک بانک حکومتی و مرکز حاکمیتی در اصفهان سالم نمی‌ماند و جملگی در آتش خواهند سوخت! همان که مردم شهرکرد امروز گفتند: «وعده بعدی ما انفجار انفجار».



اگر هم خامنه‌ای دندان روی جگر بگذارد، تحصن و خیزش‌ها ادامه و گسترش پیدا می‌کند و به‌مرور به سایر شهرها و استانهای دیگر سرایت خواهد کرد.

این بن‌بست در حالیست که سراپای رژیم از گسترش خیزشها به استانهای دیگر بر خود می‌لرزند و به‌سران نظام هشدار می‌دهند: یک کاری بکنید! آیا «فردا مردم لرنشین هم با تفنگ شورش کنند خوبست؟» (روزنامهٔ حکومتی مستقل-۳۰ آبان).