روز چهارم آبان ۱۴۰۰، به‌محض پیش آمدن حادثهٔ قطع سامانه‌های سوخت در سراسر کشور، شاهد یک بهم ریختگی و سراسیمگی گسترده در رژیم آخوندی بودیم. شبکه‌های خبری رژیم، اعم از خبرگزاریها، سایتها و رادیو و تلویزیون رژیم به صحنه شتافتند تا بگویند اولاً بنزین گران نشده و ثانیا سهمیه سوخت مردم دست نخورده و محفوظ است. در توضیح علت حادثه پیش آمده هم چیزی جز ضد و نقیض‌گویی و تشتت درون نظام نصیب دنبال کنندگان برنامه‌های رژیم نشد.



مسعود رضایی، دبیر سامانه هوشمند سوخت شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی رژیم در تلویزیون شبکه۲ رژیم روز ۴آبان ۱۴۰۰گفت: «من تا حال حاضر گفته‌ام که ما مطمئنیم که یک اختلال نرم افزاری رخ داده و الان داریم شبکه را احیاء می‌کنیم. ولی همزمان تیم امنیتی درون سازمانی و برون سازمانی ما کلیه واقع اتفاقات را دارند رصد می‌کنند تحلیل می‌کنند... که اگر احتمالاً اتفاقی عمدی بوده، خدای نکرده در درون شبکه با بیرون شبکه».

مجری: «یک لحظه آقای رضایی. آقای عبداللهی هنوز مثل این‌که دوستان در پالایش پخش شک دارند حمله سایبری بوده باشد یا اخلال نرم افزاری».

رضایی: «اگر حمله سایبری باشه بالاخره اون کسی که مسئول اون سامانه است باید پاسخ بده که چرا نتوانسته جلوی این حمله را بگیرد یا پیشگیری کند. برای این‌که من فکر می‌کنم برای این‌که از این پاسخ حالا یک مقدار دور بشوند دوستان می‌گویند شاید اخلال مثلا نرم افزاری بوده، در حالی که مرکز ملی فضای مجازی رسماً اطلاعیه داده و گفته این حمله سایبری بوده است».



رسانه‌های حکومتی در اعلام های رسمی خیلی سریع موضوع را به یک کشور خارجی و دشمنان نظام نسبت دادند در حالی که آن‌روی این واقعه بر اساس برخی مطالب رسانه‌های حکومتی از دغدغهٔ مهم‌تری در درون رژیم و میان سردمداران نظام خبر می‌داد.

در حالی که شورایعالی فضای مجازی رژیم و سایر مراکز دست‌اندرکار هک شدن سامانه بنزین را به «خارج» مربوط می‌دانستند روزنامه حکومتی مستقل ۵آبان ۱۴۰۰ به‌نقل از امیر ناظمی معاون سابق وزارت ارتباطات در دولت روحانی نوشت: «زیرساخت شبکه‌ٔ جایگاههای سوخت یک شبکه اختصاصی است و از طریق شبکه اینترنت برقرار نمی‌شده است.

طبق گفته این مقام ارشد وزارت ارتباطات دولت دوازدهم، سناریوی هک کاملاً اشتباه است، افکار عمومی سؤال می‌کند پس این اتفاق کار چه کسانی بوده است؟».

برگرداندن نگاهها به داخل بلافاصله دغدغهٔ اصلی نظام در پشت این واقعه را آشکار کرد. قیام و سرنگونی.

موجی از هشدارها در رسانه‌های هر دو باند غالب، علت این بهم ریختگی و سراسیمگی مقامات و بسیج رسانه‌یی رژیم را برملا کرد.

روزنامه ولایتی به نام فرهیختگان از باند خامنه‌ای نوشت در مقاله‌یی تحت عنوان «پاتک به امید» نوشت: «تعطیلی چند ساعته پمپ‌بنزینهای کشور اتفاقی بود که می‌توانست در آستانه سالگرد آبان ۹۸بار دیگر سبب ایجاد نارضایتی و اعتراضهای عمومی‌شود».

سیاست روز یک روزنامهٔ دیگر باند خامنه‌ای وابسته به محافل چماقدار نظام در مطلبی زیر عنوان «تلنگری برای حواس جمعی بیشتر» نوشت: «طی هفته‌های اخیر این شبکه‌ها به‌ویژه در فضای مجازی با ادعای دلسوز مردم ایران بودن و ابراز همدردی با قربانیان آبان ۹۸ به‌دنبال تحریک احساسات مردم ایران هستند».



اعتماد روزنامه وابسته به محافل باند مغلوب نظام هم وجه دیگری از این وحشت نظام را برملا کرد و در مطلبی تحت عنوان «افزایش بی‌اعتمادی به دولتها» نوشت: «آنچه حمله سایبری اخیر نشان داد، بی‌اعتمادی مردم به سیاستمداران بود».

و در ادامه افزود: «نارضایتی‌ها از گرانی کالاها این روزها به اندازه‌ای زیاد شده که برخی افراد منتظر یک بهانه هستند و چه بهانه‌یی بهتر از این‌که یک‌باره قیمت بنزین افزایش پیدا کند و موجب تنشهای سیاسی و اجتماعی همانند آبان ۹۸ شود».

هراس و سراسیمگی رژیم از بحران عرضه بنزین در سراسر کشور همزمان با ماه قیام آبان به حدی بود که جدا از قسم و آیه سران دولت رئیسی ز جمله وزیر کشور و وزیر نفت وی که قصد گرانی بنزین وجود ندارد، شخص رئیسی هم مجبور شد شرکت برنامه‌ریزی شده در به‌اصطلاح کنفرانس همسایگان افغانستان را تعطیل کند و به صحنه بشتابد.