پرچم‌های انگلستان بر روی ساختمان نخست‌وزیری و مجلس انگلستان به‌حالت نیمه افراشته درآمد. انگلستان و جهان شوکه شد. چرا که سر دیوید ایمس، نمایندهٔ مجلس عوام انگلستان و رئیس مشترک کمیتهٴ بریتانیایی برای آزادی ایران، به‌طور ناجوانمردانه‌یی ترور شد. بسیاری از شخصیتها در انگلستان و سراسر جهان از جناحها و گرایشهای مختلف سیاسی، اندوه و احترام عمیق خود را ابراز نمودند و او را ستایش کردند. تونی بلر نخست‌وزیر پیشین انگلستان این خبر را «وحشتناک و غم‌انگیز برای دموکراسی» نامید. گردون براون، نخست‌وزیر پیشین خبر را «شوکه‌کننده» خواند. لیز تراس وزیر خارجه، دیوید ایمس را «مردی دوست‌داشتنی و نمایندهٔ عالی مجلس» نامید. دومینیک راب معاون نخست‌وزیر، او را «سیاستمدار بزرگ و یک مبارز قدرتمند با قلبی بزرگ و روحی سرشار» خواند که حتی نسبت به مخالفان خود هم مهربان بود.



دیوید کامرون نخست‌وزیر پیشین دیوید ایمس را «مردی مهربان و کاملاً شایسته» و «متعهدترین نماینده‌ای» نامید «که امیدوار بودید با او ملاقات کنید». ساجد جاوید وزیر بهداشت او را «مردی بزرگ، دوستی بزرگ و نماینده‌ای بزرگ» خواند.

مارک ویلیامز عضو پیشین پارلمان انگلستان نیز گفت: «من مفتخرم که در ۱۵سال گذشته با چنین مرد عالی مقامی در مورد آزادی مردم ایران تلاش و کار مشترک کردیم».

اما چرا چنین واکنش‌های گسترده‌یی در بالاترین سطوح نسبت به جنایت ترور سر دیوید ایمس ابراز می‌شود؟ چرا همه روی ویژگی‌های بارز انسانی دیوید ایمس، مانند مهربانی، عاطفه، سخاوتمندی و داشتن قلبی بزرگ و روحی سرشار تأکید می‌کنند؟

پاسخ در اظهارنظر بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلستان است که در مورد ترور دیوید ایمس گفت: «او یکی از مهربانترین و بهترین افراد در سیاست بود»؛ بله، ترکیب مهربانی، به‌عنوان یک ویژگی برجستهٔ انسانی با سیاست! پدیده‌یی که در دنیای امروز سیاست بسیار کمیاب است، تا جاییکه سیاست مترادف شده با فریبکاری، زد و بند، به‌دست آوردن منافع بیشتر به‌قیمت پایمال کردن حق و منافع دیگران، قربانی کردن حقوق‌بشر و دموکراسی پای منافع اقتصادی، مماشات با دیکتاتورها و در یک‌کلام چیدن میز سیاسی تنها و تنها برای منافع خود، به‌هر بهایی!



در چنین دنیایی وقتی یک سیاستمدار، آن هم در سطح دیوید ایمس با پیشینهٔ ۳۸سال نمایندگی پارلمان انگلستان، برخلاف سیاست رایج، ویژگی‌های انسانی و توجه به دیگران و مردم‌داری را پیشهٔ خود می‌کند، این‌گونه می‌درخشد و چنین واکنش‌های بی‌نظیری را در افکار عمومی و بالاترین سطوح سیاسی برمی‌انگیزاند. این موضوع وقتی برجسته‌تر می‌شود که می‌شنویم دیوید ایمس بارها پیشنهاد وزارت را رد کرده و حتی نپذیرفته بود برایش حفاظت بگذارند تا بهتر بتواند با مردم رابطه داشته باشد.

به گفتهٔ نخست‌وزیر انگلستان، دیوید ایمس پیوند سیاست و مهربانی بود؛ این همان ویژگی مقاومت ایران است که بارها سیاستمداران مختلف آن را خطاب به خانم مریم رجوی گفته‌اند که شما شرافت و سیاست را با هم پیوند زده‌اید. همین فصل‌مشترک ارزشهای انسانی است که باعث شد دیوید ایمس ۴دهه یار و همراه مقاومت ایران و به‌ویژه خانم مریم رجوی شود. آن هم بدون هیچ‌گونه چشمداشت از آن گونه که در بازار سیاست رایج است. همراهی و حمایتی در خطیرترین بزنگاهها که مقاومت ایران در سخت‌ترین شرایط بود، از جمله در مقاطعی که مجاهدین و ارتش آزادیبخش زیر ضربات سیاسی و نظامی ۱۲دولت قرار گرفتند، در لیست‌های تروریستی گذاشته شدند، بمباران و خلع‌سلاح شدند، ۱۴سال در اشرف و لیبرتی محاصرهٔ همه‌جانبه و حبس خانگی شدند و در طرف مقابل آخوندهای حاکم بر ایران پیاپی مشوق‌های آن‌چنانی دریافت کردند.



اما دیوید ایمس همراه با بسیاری از شریف‌ترین سیاستمداران، حتی بیشتر و متعهدتر از قبل از این مقاومت و از مردم ایران حمایت کردند. حمایتی که تا آخرین روزهای زندگی سر دیوید ایمس ادامه داشت. او یک روز پیش از ترور ناجوانمردانه‌اش طی مقاله‌یی در نشریهٔ «تاون هال» خواهان دستگیری رئیسی جلاد به جرم «نسل کشی» شد، و تأکید کرد که او قاتل «۳۰هزار زندانی سیاسی در تابستان ۱۹۸۸ است که بیشتر آنها اعضا و هواداران اپوزیسیون مجاهدین خلق بودند» (۲۲مهر).

آری، آنچه تاریخ انسان را زیبا می‌کند و انسانیت می‌تواند به آن افتخار کند، همین ارزشهای والای انسانی است که با سیاست و عمل روزمرهٔ اجتماعی همراه می‌شود. همان پدیده‌یی که سر دیوید ایمس، یکی از شاخصهای آن است و از این رو بی‌شک نام و یادش در تاریخ، به‌ویژه در تاریخ مبارزات مردم ایران، زنده خواهد ماند.