رهبر مقاومت مسعود رجوی در پیام شماره۲۸ (۱۷شهریور۹۹) موضوع انحلال سپاه پاسداران را مطرح کرد و گفت: «سپاه پاسداران باید منحل شود. بودجه و دارایی‌های آن باید به‌مقابله با کرونا و بهداشت و درمان مردم اختصاص یابد. اگر رژیم ولایت فقیه قصد سرکوب و جنگ‌افروزی و صدور ارتجاع و تروریسم ندارد یک ارتش برایش کافیست و نباید هزینه مضاعف سپاه را هم به‌مردم دردمند و محروم ایران تحمیل کند».



پژواک شعار انحلال سپاه
از آنجا که این سخن مبتنی بر واقعیتهای متقن اجتماعی و سیاسی بود، به‌سرعت گسترش و نفوذ اجتماعی پیدا کرد؛ آن‌چنان‌که پس از آن و طی روزهای اخیر رژیم ناچار شده است چند تن از مهره‌ها و سرکرده‌های سپاه را جلو دوربین تلویزیون بیاورد و تلاش کند تا به «شبهه‌افکنی‌های پر دامنه» در این مورد جواب بدهد.

در همین رابطه سخنگوی ارشد و معاون ستاد کل نیروهای مسلح تحت‌امر ولی‌فقیه، پاسداری به‌نام ابوالفضل شکارچی در تلویزیون رژیم (۳۱شهریور۹۹) ظاهر شد تا به «شبهه‌ها» پاسخ بدهد. مجری برنامه در این باره سؤال کرد: «این شبهه‌ که می‌گویند هر کشوری باید یک نیروی واحد مسلح داشته باشد، آیا این در بحث ایدئولوژیک‌مان بحث حفاظت از مرزهاست؟».



پاسدار مربوطه که در عین‌حال تلاش می‌کرد بگوید بین سپاه و ارتش هیچ تضاد و اختلافی وجود ندارد گفت: «حفاظت از مرزهای ایدئولوژیک نظام مقدس جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی علاوه بر این‌که با همه نهادها و دستگاهها و حتی ارتش هست (اما) مأموریت ذاتی آن با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است».

وی به‌این ترتیب خود را در معرض این تناقض و سؤال مجری قرار داد که «اینها کارشان با هم تداخل ندارد؟». پاسدار نامبرده ناچار شد بگوید که مأموریت سپاه دفاع سرزمینی نیست بلکه سپاه از مرز ایدئولوژیک نظام دفاع می‌کند. اما با این پاسخ، تناقض دیگری بروز کرد که یکی از شرکت‌کنندگان روی آن دست گذاشت و گفت: «مرز ایدئولوژیک ما کجاست؟ این تداخل (تناقض) با این ندارد که ما از مرز جغرافیایی خودمان دفاع کنیم؟». پاسدار شکارچی که به‌نظر می‌رسید خود به‌دام افتاده ناگزیر شد بگوید: «سپاه در داخل کشورحتماً مأموریت دارد ما باید با مجاهدین برخورد بکنیم» و بعد هم روضه ۱۷هزار کشته را بخواند.



به این ترتیب وی اقرار کرد که فلسفه وجودی و مأموریت سپاه پاسداران علاوه صدور تروریسم در خارج از مرزهای کشور، سرکوب مخالفان و مردم به‌جان آمده در داخل کشور است.

همان مردمی که در تجمعات و تظاهرات خود، هم علیه سپاه و بسیج و هم علیه نقش ضدمردمی سپاه شعار می‌دهند «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» و «سوریه را رها کن، فکری به‌حال ما کن!» این فریادها و شعارها، انعکاس خشم و نفرت مردم ایران از سپاه پاسداران و اختصاص بودجه هنگفت و امکانات کشور که باید صرف مردم شود، اما توسط سپاه پاسداران هزینهٔ جنگ‌افروزی و کشتار در خارج از مرزها می‌شود.



شعاری برآمده از خشم و خروش مردم
خشم و نفرت مردم از سپاه پاسداران این اهرم اصلی ولی‌فقیه ارتجاع برای پیشبرد سرکوب و تروریسم، در شرایط کنونی که کشور با بلیه کرونا مواجه است صد چندان شده است زیرا در ازای ۳۰میلیارد دلار پولی که به‌گفته اعضای مجلس ارتجاع صرف جنگ سوریه شده، خامنه‌ای تنها با اختصاص یک میلیارد دلار برای مقابله با کرونا موافقت کرد که تازه از همین هم تنها کمتر از یک‌سوم آن به‌وزرات بهداشت و درمان داده شده است و مقامات این وزارتخانه اعتراف می‌کنند که کادر درمانی به‌رغم جان‌فشانی چند ماهه در مقابله با کرونا، اغلب چند ماه است که حتی حقوق ناچیز خود را دریافت نکرده‌اند.



بنابراین آنچه مردم ایران می‌خواهند انحلال سپاه منحوس و منفور است که از روز نخست برای مردم ایران جز مصیبت و نکبت ارمغان دیگری نداشته است.

معلوم است که رژیم به‌لحاظ اجتماعی و هم‌چنین از سوی نیروهای خودش به‌شدت تحت فشار و سؤال قرار گرفته که ناچار است بیاید و در مورد موضوعی که تا قبل از این تابو محسوب می‌شد، این‌قدر توضیح بدهد. توضیحات پر از تناقضی که بحران را تشدید می‌کند.