سردمداران و سرکردگان رژیم هر روز به‌صحنه می‌آیند، چنگ و دندان نشان می‌دهند و از «مهار» قیام و «یکسره کردن کار» حرف می‌زنند. ارگانهای سرکوبگر و نهادهای امنیتی نیز پشت سر هم اطلاعیه و بیانیه می‌دهند و برای قیام‌کنندگان خط و نشان می‌کشند. اما به‌رغم تهدیدها و لاف و گزافهای آخوندها و پاسداران هراسان نظام پوسیدهٔ ولایت، قیام با گامهای استوار، پیوسته و هر روز و البته خونین و جنگاور، عرصه‌های جدیدی را درمی‌نوردد و مسیر گسترش و تعمیق را طی می‌کند.

نگاهی به‌پیشرویهای چشمگیر قیام طی همین دو سه روز گذشته، این پیشروی و چشم‌انداز تابناک آن را بیش‌از‌پیش روشن می‌کند.

قیام‌کنندگان در همه جا آشکارا جسورتر و با روحیه‌هایی جنگاورتر و تهاجمی‌تر، نه تنها مظاهر و نشانه‌های رژیم، بلکه مراکز حکومتی را نیز مورد حمله قرار می‌دهند و حق سرکوبگران و مزدوران پاسدار و بسیجی را کف دستشان می‌گذارند.
قیام اکنون از فاز شبانه، پا پیش نهاده و قیام‌کنندگان و جوانان شورشی، روزها را هم با خروش و خیزش خود، برای رژیم و نیروهای فرسوده‌اش ناامن کرده‌اند. روز جمعه خیابانهای شهرهای اهواز و زاهدان و مشهد و اردبیل و کرمان، صحنهٔ خروش و جنگ و گریز جوانان قیام‌آفرین با مزدوران تا دندان مسلح رژیم و فراری دادن آنها بود.
نخست روز ۵مهر قیام‌آفرینان دلیر بلوچ در چابهار، فرمانداری رژیم و یک کیوسک مأموران نیروی سرکوبگر انتظامی را به‌آتش کشیدند.
سپس در گسترش سراسری قیام، این آتش از جنوب به‌شمال کشور دامن کشید و در آمل، قیام‌آفرینان جنگاور، ساختمان فرمانداری و کلانتری را طعمهٔ آتش خشم خود کردند و نیروهای ضدشورش را به‌فرار و عقب‌نشینی وادار کردند، اگر چه این دلاوران بهای این تهاجم را با تقدیم ۱۸شهید پرداختند، اما درسی فراموشی ناپذیر به‌نیروهای هراسان رژیم دادند.

رژیم نیز در یک روند ناگزیر، به‌دست خود راه قهر مشروع و انقلابی را علیه خود، هموار می‌کند. روز جمعه مأموران جنایتکار خامنه‌ای به‌سوی تطاهرکنندگان و نمازگزاران در مسجد مکی، متعلق به‌هموطنان اهل سنت، رگبار آتش گشودند و دهها تن را شهید و دهها تن دیگر را مجروح کردند. این در حالی بود که جوانان شورشگر برای تصرف پایگاه بسیج، آن را مورد حمله قرار دادند و با نیروهای سرکوبگر درگیر شدند.
اگر چه شهیدان قیام تاکنون از ۳۰۰ فراتر رفته، اما مهم و تعیین‌کننده این است که هر شهید شور رزمندگی را در قیام‌کنندگان مشتعل‌تر می‌کند و عزم و انگیزهٔ آنها را برای از جا برکندن رژیم پلید حاکم فروزانتر می‌سازد. قیام‌کنندگان اکنون شعار می‌دهند: «تا انقلاب نکردیم، به خانه برنگردیم».
آری، به‌راستی این انقلابی دیگر است، برای از ریشه برکندن ارتجاع و استبداد و دیکتاتوری در این میهن! و همان‌گونه که مسعود رجوی رهبر مقاومت خطاب به‌خلیفهٔ ارتجاع گفت: «خدا همان خدای۵۷ و درهم‌کوبندهٔ رژیم شاه است که اکنون دستش از آستین خلق قهرمان و جوانان شورشگر و آزادی‌ستان بیرون آمده تا کار شیخ و رژیم ولایت فقیه را یک‌سره کند. انقلاب دمکراتیک نوین در ایران پیروز می‌شود».