Lieve vrienden

Op 1 februari kwam een droom van mij uit. Toetreden tot de personeelsgroep van mijn geliefde vakbond COC. Ik doe dit met heel veel goesting, vertrouwen en zin voor avontuur.

Op vrijdag 18 maart 2022 heb ik mijn huidige collega’s en oud-collega’s geïnformeerd over mijn verhaal. Vandaag wil ik al mijn vrienden, jullie dus, zelf informeren.

Dit schooljaar is op persoonlijk vlak, ontzettend moeilijk begonnen!

Tijdens de lancering van het thema van De Warmste week 2021 op de radio, werd als het ware de doos van Pandora geopend. De slagzin “Kunnen zijn wie je bent!”, heeft een ware tsunami aan gevoelens losgemaakt. Het is toen dat Ik besefte dat ik niet langer verder kon leven zonder mijn intieme kring in te lichten.

Schoorvoetend heb ik als eerste mijn partner Veerle ingelicht. Tijdens de maanden die volgden werd alles emotioneel en psychisch zwaarder. Hoe langer ik de dingen ontkende, hoe moeilijker het werd om zelfs de meest simpele zaken aan te pakken. Ik zat op een weg die zou uitmonden in een zware depressie met alle gevolgen van dien. Dat wilde ik kost wat kost vermijden.

Tijdens mijn puberteit had ik het gevoel dat ik geen normale jongen was. Het leek erop dat onze Lieveheer mij meer vrouwelijke hormonen, dan de doorsnee jongen heeft gegeven. Dit fenomeen zorgde ervoor dat ik eigenlijk al heel mijn leven op zoek ben naar mezelf. Maar ook dat ik mezelf steeds weggeduwde voor de emoties en de gevoelens die ik had.

Zo ben ik op 10 november 2021 bij psychologe Liesl, terecht gekomen. Zij is gespecialiseerd in genderkwesties. Zij bevestigde wat ik ondertussen eigenlijk wel wist maar niet durfde bevestigen of onder ogen te komen.

Jij, jij bent een ‘transgender’ zei ze, en daar is niets mis mee. Je bent niet ziek en je hebt geen psychisch probleem dat moet opgelost worden.

Die eenvoudige uitspraak heeft een enorme rust over me gebracht. Eentje die ik nooit eerder mocht ervaren. Een positief resultaat van deze rust is dat ik plotseling ben gestopt met nagelbijten :-).

Transgenders bestaan er in verschillende stadia en ieder volgt haar eigen traject. Samen met mijn psychologe ben ik aan de slag gegaan in het aanvaarden van mezelf en dat ik gelukkig mag zijn met wie ik ben. Ja, ik ben nu gelukkig, maar ik geef toe soms flakkeren er momenten op die moeilijk zijn.

In de jaren dat dit bij mij (vroeger dus) tot uiting begon te komen, vond ik er geen informatie over. Sterker nog, alles zat in een taboesfeer. Ik dacht ook dat ik de enige was die hiermee worstelde.

Door mijn gezondheidsproblemen groeide ik ook niet op in een omgeving met veel diverse leeftijdsgenoten. Tegenwoordig vind je gemakkelijk info en is transgenderisme meer aanvaard.

De moeilijkste stap die ik diende te nemen, is afgerond. Mijn intieme kring die bestaat uit de drie belangrijkste vrouwen in mijn leven (mijn mama, mijn partner en mijn zus), mijn petekind en mijn partner haar kinderen zijn op de hoogte van mijn transgenderisme en mijn besluit om als vrouw verder door het leven te gaan. In de gesprekken, de voorbije maanden die ik met mijn mama en zus had, kwamen anekdotes, belevingen en gevoelens uit mijn jeugd terug naar boven.

Tijdens de afspraken met Liesl kwam vaak de ‘sociale transitie’ ter sprake. Een sociale transitie is dat je langzaamaan maar effectief gaat leven als vrouw. Dat gaat van andere voornaamwoorden gebruiken (ze/haar), voornaamsverandering in de omgang en op niet officiële documenten. Maar evengoed gaat het over een andere stijl van kleding, haarstijl, wel of geen borstprotheses en noem maar op.

Om deze sociale transitie op een open en eerlijke manier te kunnen doen, vond ik het nodig om je zo persoonlijk mogelijk te informeren.

Een andere, emotionele en ingrijpende beslissing die ik genomen heb is om mijn voornaam te veranderen. Serge is de naam die ik van mijn mama heb gekregen Ik ben er trots en fier op, maar naar mijn aanvoelen is het geen vrouwennaam.

De zoektocht naar een geschikte naam was niet eenvoudig. Uiteindelijk heb ik voor de naam ‘Skye’ gekozen. Hier zijn een aantal redenen voor.

De twee voornaamste voorwaarden waren dat mijn voornaam diende te starten met een ’s’ zodat ik mijn persoonlijk e-mailadres niet moet veranderen en dat ik mijn handtekening kan behouden. Dat deze naam ook op een ‘e’ eindigt is mooi meegenomen. Daarnaast is de betekenis van deze naam: ‘hemel, lucht’. Mijn hemel is opengegaan en sinds de bevestiging van mijn transgenderisme heb ik meer lucht gekregen om te leven.

Vanaf maandag 21 maart 2022 ben ik begonnen te werken onder mijn nieuwe identiteit en neem ik telefoons op als Skye Vrancken.

De juridische transitie heb ik ondertussen opgestart. Tussen 27 april en ten laatste op 27 juli kan ik me een tweede keer bij de Dienst Burgerlijke stand van de stad Hasselt aan bieden. Aan deze juridische transitie heb ik ook de officiële aanpassing van mijn voornaam gekoppeld.

Het informeren van mijn bredere kring, waaronder jullie is bijna voltooid. Zodra deze fase volledig is afgerond, zal ik ook veranderingen op sociale media uitvoeren zoals het gebruiken van mijn nieuwe voornaam.

Ik zou mijn transitie niet hebben kunnen starten zonder de steun van mijn mama, mijn partner en mijn zus. Ik ben hen dan ook ontzettend dankbaar voor de manier dat ze met deze transitie omgaan en besef dat dit voor hen een rollercoaster aan emoties, verwerkingen en afscheid nemen is. Ook een welgemeend dankjewel aan Koen Van Kerkhoven, mijn huidige werkgever om met een open geest naar mijn verhaal te luisteren en me te steunen.

Mocht je vragen en of reacties hebben, laat het gerust weten. Je hebt mijn gegevens en mijn deur (fysiek en virtueel) staat altijd open voor een babbel.

Dankjewel om naar mijn verhaal te willen luisteren en misschien tot een volgende gelegenheid.