LWS 36 Rzecz o przepraszaniu, dla tych co nigdy nie przepraszają, tych co wciąż przepraszają i tych, co przepraszać nie lubią
![LWS 36 Rzecz o przepraszaniu, dla tych co nigdy nie przepraszają, tych co wciąż przepraszają i tych, co przepraszać nie lubią](https://d3wo5wojvuv7l.cloudfront.net/t_square_limited_480/images.spreaker.com/original/1144ab84f0c038e525fabe9651f8eb9e.jpg)
Sign up for free
Listen to this episode and many more. Enjoy the best podcasts on Spreaker!
Download and listen anywhere
Download your favorite episodes and enjoy them, wherever you are! Sign up or log in now to access offline listening.
Description
Żyjąc w bliskich relacjach z innymi nieuniknionym jest to, że czasem zawalimy. Albo zrobimy coś, co drugą osobę zaboli. I odbudowywanie tej relacji to jest coś, co się dzieje, abyśmy...
show moreCo więcej, aktywna praca nad rozwiązywaniem konfliktów w związkach wiąże się z krótko- i długoterminowymi korzyściami dla związku (Ogólnie, Sibley i Travaglia 2010).
Nie zawsze musi paść słowo przepraszam. Może być właśnie jakaś przestrzeni do rozmowy, zauważenie, że komuś zrobiłam krzywdę, upewnienie się też, bo nie każdy to jasno wyraża:
•Mam wrażenie, że to co powiedziałam sprawiło ci przykrość?
•Czy ja mogę zrobić coś, żeby to naprawić?
•Co chciałabyś abym zrobiła, żeby między nami było ok?
Mogą być dobre i złe przeprosiny. Złe przeprosiny np. charakteryzują się zrzucaniem winy na drugą stronę:
•Przepraszam, że się zdenerwowałam, ale strasznie głośno krzyczeliście.
Dobre natomiast zawierają element odpowiedzialności, który zachowuję po swojej stronie.
•Przepraszam, że krzyczałam, to było nie na miejscu. Kropka.
Jak nauczyć dziecko przepraszania - po pierwsze - jak nie uczyć. Jeśli dziecko zrobiło coś przypadkiem np. potrąciło siostrę niechcący, albo nawet celowo, maluch reaguje złością i uderza babcię, to zmuszanie go rozkazującym tonem w stylu „natychmiast przeproś babcię” albo „proszę przeprosić siostrę” - nie jest najlepszym sposobem.
Są badania, które pokazują czemu starsze dzieci nie przepraszają (Harriet Lerner). Co często mówimy, kiedy ktoś (dziecko) przeprasza:
•A czemu dopiero teraz:
•Dobrze, że to zrozumiałeś.
•Mam nadzieję, że to się już nie powtórzy.
Zamiast:
Dziękuję za Twoje przeprosiny, doceniam to.
I koniec.
Przyjęcie przeprosin to umiejętności, a akt przepraszania jest wyjątkowy, jeśli chcesz coś jeszcze dodać, omówić, zostaw to na później, a samo przepraszanie zostaw w spokoju.
Transkrypcja i linki do materiałów na www.olasuchowiejko.pl. Zapraszam!:)
Information
Author | Ola Suchowiejko |
Website | - |
Tags |
Copyright 2024 - Spreaker Inc. an iHeartMedia Company