در آغاز هفتهٔ دوم شروع کار مجلس انقباضی رژیم، روز یکشنبه(۱۸خرداد) مجلس ارتجاع صحنهٔ جنگ گرگها بود و اظهارات اعضای جدید و با فاش‌گویی‌های قابل توجه همراه بود. فاش‌گویی‌ها اساساً بر ورشکستگی اقتصادی رژیم متمرکز بود؛ به‌خصوص که دژپسند، وزیر اقتصاد دولت روحانی در این جلسه حضور یافته بود و سخنرانها دولت روحانی را به‌خاطر عملکردش در زمینهٔ مسائل اقتصادی مورد حمله قرار دادند.



از درآمد نفت خبری نیست!
در این جلسه دژپسند آب پاکی روی دست مجلسی‌ها ریخت و گفت حتی اگر قیمت نفت افزایش پیدا کند و حتی اگر صادرات نفت به‌ روال سابق برگردد، اما باز هم به‌دلیل تحریم‌ها، ما به‌ پول آن دست پیدا نمی‌کنیم؛ بنابراین باید قید درآمد نفت را بزنیم و به‌منابع دیگر متکی شویم که عمدهٔ آن درآمدهای مالیاتی است. ناگفته پیداست از منابع مالیاتی در شرایطی که منبع عمده، حقوق‌بگیران دولت هستند و کرونا موجب شده که ۳میلیون نفر از کارگران شغل خود را از دست داده و به‌ ارتش ۷میلیونی بیکاران پیوسته‌اند، مالیات هیچ چشم‌اندازی ندارد. کما این‌که در همین جلسه یکی از اعضای مجلس ارتجاع به‌نام عنابستانی گفت از آنجا که اتکای حدود ۸۰درصد درآمدهای مالیات بر دو پایه، یعنی مالیات بر درآمد و مالیات بر ارزش افزوده گذاشته شده، اخذ مالیات بیش‌از‌پیش تولید را به‌قهقرا برده و تورم را افزایش خواهد داد. یکی دیگر از اعضای مجلس به‌نام حسینی که وزیر اقتصاد دولت احمدی‌نژاد بوده، دروغ و دغل روحانی در زمینهٔ اقتصادی را به‌تمسخر گرفت و با بیان این‌که در ۷سال گذشته رشد تولید صفر بوده، پرسید چگونه ممکن است به‌ادعای روحانی، یک میلیون و ۸۰۰هزار شغل ایجاد شده باشد؟! چرا این طور آمار می‌دهیم؟



عوامل مؤثر و مشدد ورشکستگی اقتصادی
این ورشکستگی اقتصادی بر اثر دو عامل به‌مراتب تشدید شده است، یکی فساد فراگیر و دیگری بحران کرونا.

یکی از اعضای جدید مجلس به‌نام میرزایی نیکو طی مطلبی در روزنامهٔ حکومتی مستقل، از این‌که «این مجلس و هر مجلس و هر نهاد دیگری بتواند در رابطه با مقابله با فساد کاری پیش ببرد»، در همین اول کار اظهار ناامیدی کرده و می‌گوید: «وقتی فساد نهادینه و به‌ اژدهای چندسری تبدیل شده که مقابله با آن صرفاً زدن دست، پا و دم باشد، طبیعتاً بدنهٔ آن خواهد ماند. چون این اژدهای توانمند راه ترمیم را بلد است و از دری دیگر ورود می‌کند».

در مورد تأثیرات اقتصادی کرونا نیز حرف دژپسند گویاست که اعتراف می‌کند کرونا ۱۵درصد به‌ تولید ناخالص داخلی آسیب رسانده است. از سوی دیگر یکی از مقامات اتاق اصناف رژیم اعلام کرده است که خسارت ماهانه تعطیلات ناشی از پاندمی کرونا برای واحدهای صنفی بیش از ۲۶هزار میلیارد تومان بوده است».



مجلس انقباضی، درمان یا درد؟
در چنین شرایطی است که خلیفهٔ ارتجاع درصدد برآمده برای مهار این وضعیت به‌شدت بحرانی، نظامش را یکدست کند و در همین رابطه مجلس را انباشته از عناصر تماماً سرسپردهٔ خودش کرده است. اما آنچه تاکنون از این مجلس به‌ظهور پیوسته تشدید جنگ و دعوای درونی است؛ البته تاکنون طرف مهاجم، باند خامنه‌ای در مجلس بوده‌اند، اما روشن است که طرف مقابل نیز دست روی دست نخواهد گذاشت. باید دید در هفته‌های آینده وقتی باند رقیب هم زبان باز می‌کند و گوشهٔ پرده کمی کنار می‌رود چه واقعیت‌هایی عیان می‌شود.

بحران درونی و جنگ گرگها در این مرحله را نبایستی در عداد بحران در مقاطع قبلی رژیم دانست. در حال حاضر رژیم در وضعیتی است که در تمام جهات به‌ ته خط رسیده و بارزتر از همه وضعیت اقتصادی است که چون با عدد و رقم و واقعیت‌های سرسخت مادی سر و کار دارد، رژیم آخوندی نمی‌تواند با روضه‌خوانی و لفاظی و وارونه‌گویی به‌ سبک خامنه‌ای و روحانی، آن را کتمان نماید. این لفاظی‌ها در شرایطی که به‌اذعان همهٔ مهره‌ها و رسانه‌های رژیم، شاخص اصلی مرحله کنونی، بی‌اعتمادی اجتماعی است، نتیجهٔ معکوس دارد، تا آنجا که روحانی با غیظ اعتراف می‌کند که رسانه‌های حکومتی هم ناگزیرند حرفهای شب قبل رسانه‌های معاندین و مجاهدین را تکرار کنند.

غیط و استیصال روحانی که به‌نظر می‌رسد دروغ‌درمانی‌های وقیحانهٔ او را تحت‌الشعاع قرار داده، نشانهٔ شکست رژیم در تبلیغاتش برای به‌اصطلاح مدیریت کروناست. هم‌چنان که فاش‌گویی‌ها و رسواسازی‌هایی که در همین دو سه جلسهٔ اخیر از این مجلس دیده‌ایم نیز حاکی از آن است که این مجلس جز تشدید بحران برای خلیفهٔ ارتجاع حاصلی نخواهد داشت.

خطوط اصلی وضعیت کنونی را حسینی، وزیر اقتصاد دولت احمدی‌نژاد، در مصاحبه با خبرگزاری نیروی تروریستی قدس(تسنیم)، در یک عبارت چنین ترسیم کرده است: «اقتصاد ایران زمین‌گیر، مردم فقیرتر از پیش، نظام آماری کشور مخدوش و بی‌اساس، کسری بودجه پایدار و مجلس کاملاً خارج از امور». این عبارت را در یک کلمه می‌توان خلاصه کرد: «بن‌بست»!