شبو خوب میشناسمش
من و شب قصه داریم واسه هم
من و شب پشت سر روز میشینیم حرف میزنیم!
من وشب واسه هم شعر میخونیم
با هم آروم میگیریم
من و شب خلوتمون مقدسه
من و شب خلوتمون،خلوت قلب و نفسه
خلوت دو همنوای بی کسه!!!
که به اندازه ی زندگی به هم محتاجن
من شبو دوست دارم!
شب منو دوست داره!
من که عاقلا ازم فراری ان!!!
من که دیونه واژه بافی ام
واسه شب کافی ام!
وقتی آفتاب میزنه
من کمم واسه روز
من همیشه کم بودم
من و روز هیچ همو دوست نداریم
من و روز منتظر یه فرصتیم
سر به سر هم بذاریم
تا که این خورشید تکراری لعنتی بره
من و شب خوب میدونیم
ما رو هیچکس نمیخواد!!!
وقتی که خورشید سره
هر کی که با روز بده
مایه ی دردسره