روز چهارشنبه ۷مهر، ناگهان وزارت بهداشت رژیم طی اطلاعیه‌یی اعلام کرد که «تصمیمی برای واردات واکسن فایزر از هیچ کشوری وجود ندارد. در حالی که قبلاً با های‌وهوی اعلام شده بود که «دو میلیون دوز واکسن فایزر از بلژیک وارد می‌شود» (خبرگزاری حکومتی تسنیم ـ ۳۰شهریور).

معاون بهداشتی وزارت بهداشت رژیم حتی میزان واردات این واکسن را هم اعلام کرده و گفته بود که قرار است دو میلیون و ۴۰۰هزار دوز واکسن وارد کشور شود. او گفته بود در کنار واکسن فایزر واکسن جانسون‌اند جانسون هم در راه بوده و خرید ۵میلیون دوز از آن نهایی شده است (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۲۵خرداد ۱۴۰۰).



مدیرکل دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو که این خبر را اعلام کرده بود، در توضیح علت خریداری واکسن فایزر گفت: «سازمان جهانی بهداشت به‌جز فایزر هیچ واکسنی را برای تزریق در کودکان و طیف سنی زیر ۱۸سال تأیید نکرده است».

هم‌چنین عین‌اللهی، وزیر بهداشت از واردات تعداد محدود واکسن فایزر برای تزریق به‌مادران باردار خبر داد. اما بعد ناگهان چنان که گفته شد، خود همین وزیر بهداشت اعلام کرد «تصمیم قبلی برای واردات واکسن فایزر جهت استفاده زنان باردار لغو شده است!» (روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت ۸مهر). و زنان باردار هم از همان واکسن چینی سینوفارم استفاده کنند.

این در حالی است که متخصصان خود رژیم تصریح کرده‌اند «تا رسیدن به‌شواهد متقن مبنی بر اثبات بی‌ضرر‌بودن واکسنهای موجود در ایران، تزریق این واکسن‌ها را به‌زنان باردار توصیه نمی‌کند... حتی مینو محرز، محقق اصلی واکسن برکت گفته بود: «فایزر، واکسن بسیار خوبی است و برای کادر درمان و زنان باردار توصیه می‌کنم حتماً واکسن فایزر را تزریق کنند».



اکنون باید پرسید علت چیست که ناگهان وزارت بهداشت رژیم با زیرپا گذاشتن روی حرفها و وعده‌های خود، ظرف تنها چند روز تغییر مسیر داد؟ البته هیچ‌یک از حرفها و قولهای رژیم و سردمدارانش مطلقاً اعتباری ندارد و برای آنها انکار و تکذیب آنچه گفته‌اند و اعلام کرده‌اند نه تنها هیچ قبحی ندارد، بلکه روش جاری و شناخته شدهٔ این رژیم است. اما برخی روزنامه‌های رژیم اشاراتی کرده‌اند که می‌تواند در این مورد روشنگر باشد.

روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت ۸مهر در مقاله‌یی به‌قلم یک کارشناس حوزهٔ سلامت به‌نام محبوب‌فر به «عدم‌تمایل مردم ایران به‌تزریق واکسنهای موجود» اشاره کرده و خاطرنشان می‌کند که این واکسنها در مرحله آزمایشی و مطالعات بالینی هستند...



همین رسانه به «بی‌استفاده ماندن روزانه حدود یک میلیون ظرفیت تزریق در شهرهای مختلف و هم‌چنین بین روستاییان و عشایر» اشاره می‌کند که باعث... بلاتکلیفی واکسن‌ها و گذشتن تاریخ انقضای میلیون‌ها واکسن کرونای چینی در انبارهای گمرک و دانشگاههای علوم‌پزشکی استانها شده است.

به این ترتیب در قضیهٔ واکسن نیز با واقعیت بی‌اعتمادی مردم به‌رژیم هستیم. آن‌چنان‌که امروز حتی روزنامه‌های خود رژیم هم اعتراف می‌کنند: «طی ۲۰ماهی که از گسترش کووید‌۱۹ در ایران می‌گذرد؛ به‌دلایل نامعلومی واکسن کرونا برای سیاستمداران تبدیل به‌یک ابزار سیاسی شده است» (روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت ۸مهر). آنچه که این روزنامه از آن به‌عنوان «ابزار سیاسی» نام می‌برد، همان سد بستن با کلان تلفات کرونایی در برابر قیام توده‌های به‌جان آمده است، اما سرآسیمگی کنونی رژیم که می‌کوشد امتناع مردم از تزریق واکسنهای تحمیلی و مشکوک را علت گسترش کرونا وانمود کند، نشان آن است که سوءاستفاده از کرونا به‌پایان خود رسیده و این موج دارد روی سر خود رژیم خراب می‌شود.