To, co mnie najbardziej urzeka w pracach Oleny Babak, to ich słowiański charakter. Na pierwszy rzut oka jej pastele i obrazy są jak wyjęte z epoki Młodej Polski, zarówno pod względem tematycznym, jak również warsztatowym. Ale nie jest to czysta rekapitulacja, bo artystka ciągle poszukuje. Jednak na swej artystycznej drodze trzyma się wyznaczonych wcześniej zasad, docenia przede wszystkim kwestie warsztatowe, a to dziś niekoniecznie jest w modzie. Wystarczy jej posłuchać, by przekonać się, że jest to głos, z jednej strony nieco być może nieco archaiczny, ale z drugiej wskakujący faktycznie na to, co w sztuce najważniejsze.