روز پنجشنبه ۲۷شهریور، شاهد ۴حرکت اعتراضی مهم در نقاط مختلف کشور بودیم.

۱- انبوهی از جوانان و بستگان شهید قهرمان نوید شورشگر بر سر مزارش در روستای سنگر شیراز گردهم آمدند و با گلباران مزار نوید شهید، به‌طور جمعی سرود ای ایران را خواندند و شعار دادند نوید قهرمان شهادتت مبارک! راهت ادامه دارد!

۲- در مراسم چهلم شهید قهرمان شورشگر مصطفی صالحی در روستای کهریزسنگ اصفهان گروهی از دوستان و آشنایان همراه با خانواده این شهید حضور یافتند و یاد مصطفای دلاور را گرامی داشتند.

۳- جمعی از اعضای خانوادهٔ قربانیان هواپیمای سرنگون شدهٔ اوکراینی با تجمع در محل سقوط هواپیما در نزدیکی تهران و نثار شاخه‌های گل یاد عزیزانشان را گرامی داشتند. تجمع‌کنندگان با شعار مرگ بر دیکتاتور خشم و نفرت خود را نسبت به‌رژیم آخوندی ابراز کردند.

۴- شب گذشته نیز شماری از مرم و جوانان شورشی در بهبهان، برای گرامی‌داشت یاد نوید قهرمان اقدام به‌ تجمع کردند اما با یورش مأموران مسلح رژیم که در منطقه وسیعی در مرکز شهر مستقر شده بودند، مواجه شدند و مزدوران شماری از جوانان را دستگیر کردند.



معنای تجمعات اعتراضی در نقاط مختلف کشور
این تجمعات در یک روز بیانگر آن است که رژیم از اعدام‌های جنایتکارانهٔ ۲جوان شورشگر، مصطفی در اصفهان و نوید در شیراز نتیجهٔ معکوس گرفته است. ولی‌فقیه خونخوار ارتجاع به‌ این دلیل دست به‌ این جنایتها زد که به‌خیال خود می‌خواست مردم به‌جان آمده و نیروهای بالقوهٔ قیام را مرعوب کند و این امر برایش تا آنجا حیاتی بود که بهای مواجه شدن با طوفان خشم و انزجار داخلی و بین‌المللی را به‌جان خرید، اما اکنون با وحشت‌زدگی شاهد آن است که خون این قهرمانان، به‌ خشم و خروش و انگیزش تبدیل شده و پایه‌های سست حکومتش را به‌لرزه انداخته است.

روشن است که عنصر غافلگیری در کار نبوده و رژیم که لابد احتمال تجمع و برگزاری مراسم را در شب هفت نوید و مصطفی را می‌داد، از قبل نیروهای اطلاعاتی و سرکوبگر خود را بسیج کرده بود، اما با این همه نتوانست جلو این تجمعات را بگیرد. این وضعیت از یک‌سو نشانهٔ ضعف و وارفتگی نیروهای سرکوبگر رژیم است و از سوی دیگر نشانهٔ آن است که روحیهٔ مردم بالاست و مرعوب نشده‌اند.

پس از شهادت نوید قهرمان، وکیل او خبر داده بود که رژیم ۳۰نفر از زندانیان سیاسی را در نوبت اعدام دارد. با آنچه روز گذشته شاهد آن بودیم رژیم برای اعدامهای دیگر باید مجدداً فکر و حساب و کتاب کند، زیرا با توجه به‌ فضای موجود هر اعدام می‌تواند آتشزنهٔ اعتراض و خیزشی باشد.

این فضای ملتهب و جوشان در میان همهٔ اقشار، به‌خصوص فرودستان جامعه، از کارگران و کارمندان تا پرستاران و معلمان و از بازنشستگان تا دانشجویان به‌خوبی قابل رؤیت است. از جمله در دومین روز بازگشایی دانشگاه‌ها شاهد تجمع اعتراضی دانشجویان در ۳دانشگاه کشور بودیم. هم‌چنان که در محکومیت اعدام جنایتکارانهٔ نوید قهرمان شاهد سیلی از بیانیه‌های گروهها و اقشار مختلف از دانشجویان تا کارگران و رانندگان بودیم.



تأثیرات رو به‌ کاهش کرونا
این تحولات یک چیز دیگر را هم نشان می‌دهد و آن این‌که تأثیرات بازدارندهٔ کرونا هم رو به‌ کاهش است. رژیم تلاش می‌کند با کلان‌تلفات ناشی از کرونا، گرد یأس و اندوه بر جامعه بپاشد و از این طریق جلو قیام سد ببندد، اما به‌نظر می‌رسد کارآیی این شیوه نیز پایین آمده است. از همین رو دٰ‌ژخیمان رژیم درصدد یافتن شیوه‌ها و راه‌های جدید بر آمده‌اند؛ برگزاری مانورهای سرکوبگرانهٔ سپاه پاسداران تحت عنوان «تیمهای ضربت» و «گشتهای محله‌محور بسیج» برای حفظ «امنیت محلات» از جمله این اقدامات است. پاسدار محمد یزدی، فرمانده سپاه تهران، هدف از تشکیل این تیمها و گشتها را مقابله با اراذل و اوباش و مقابله با افزایش بی‌سابقهٔ جرائمی مانند سرقت و زورگیری و کیف‌قاپی و امثالهم عنوان کرده و عملاً هم چند روزی است که خیابانهای تهران و برخی دیگر از شهرهای کشور صحنهٔ نمایش منزجرکننده و ضدانسانی گرداندن این جوانها با وضعی اهانت‌آمیز و تحقیرکننده شده است. در همین حال یک پاسدار دیگر به‌نام احمد ذوالقدر که فرمانده عملیات بسیج است، هدف از این طرح‌ها را مقابله با «شرارت‌های عناصر آمریکایی و ناامنی در شهرها» که مضمون سیاسی و امنیتی دارد ذکر کرده است.

در هرحال روشن است که هدف رژیم ایجاد و تشدید فضای رعب و اختناق است. زیرا احساس می‌کند این فضا ضربه خورده و در حال شکاف برداشتن است. اما وقوع تجمعات اعتراضی با هدف قرار دادن رأس نظام، گواه آن است که رژیم در تحقق این اهداف شکست‌خورده و نتوانسته ترس را از میان نیروهای خود به‌ اردوی مردم منتقل کند. چرا که نیروها و کانون‌های شورشگر در سراسر کشور در تلاش و تکاپو هستند. مداوماً در دیوار اختناق رخنه و شکاف ایجاد می‌کنند. «شورشگرانی که سردی و سکون و خاموشی نمی‌پذیرند، برمی‌شورند و راه قیام می‌گشایند».